معلق، تنها، بی‌اثر

مدلین: «من کلاسای آنلاین رشته‌ی معماری رو برداشتم. هروقت که یه مدل جدید می‌سازم، توش یه عروسک فضانورد می‌ذارم. اون فضانورد نقش من رو اون میون توضیح می‌ده. احساس می‌کنم مثل فضانوردی‌ام که توی کهکشان گیر افتاده.»

+ یک بخش بانمک از فیلم بود که اولی و مدلین نشسته بودند روبه‌روی هم. با رودربایستی با هم حرف می‌زدند. کلامی که به زبان می‌آوردند و به گوش می‌رسید یک چیزی می‌گفت و بعد حرف اصلی که توی ذهنشان می‌گذشت، زیرنویس می‌شد. یک حرف کاملاً متفاوت.

فکر می‌کنم چقدر ترسناک و عجیب می‌شد اگر همه صدای واقعی ذهنمان را می‌شنیدند. اگر همه‌ی پنهان‌کاری‌هایمان زیرنویس می‌شد و آدم‌ها می‌فهمیدند واقعاً توی مغزمان چه خبر است. و چقدر راحت‌تر می‌شد زندگی اگر دروغکی نبودیم. راستش را بخواهید تصمیم گرفتم آدم صادق‌تری باشم از این به بعد. آدمی که سعی می‌کند حرفِ دل و زبانش یکی باشد.

نکته‌ی انحرافی: مرده‌شور سیستم‌های وبلاگ‌نویسی ما رو ببره با این ریخت کهنه‌شون که قرن‌هاست تغییر نکردن. :| 

هروقت که یک مطلبی رو به انگلیسی سرچ می‌کنم و وبلاگ‌های دیگه رو می‌بینم، یا توی اینجور فیلم‌ها به یک کسی که وبلاگ داره و مطلب می‌نویسه برمی‌خورم، فقط بدوبیراه می‌گم به کسایی که رها کردن این محیط معرکه رو که می‌تونست یک خونه‌ی بزرگ باشه ولی به خاطر اینکه رهاش کردن به امون خودش، متروک شده.

دانلود فیلم Everything Everything

که از روی رمانی به همین نام ساخته شده.